Elinizdeki bu derleme, bize İstanbul Ermeni edebiyatının bir dönemini anımsatırken Ara Güler'in sanata attığı ilk adımlara da tanıklık etmektedir. Bu öykülerin yazıldığı yıllarda İstanbul'da, özellikle Mıhitaryan Okulundan Yetişenler Derneği'nin dergisi San'ın sayfalarında olmak üzere, yeni bir edebiyat boy vermekteydi. Ara Güler de kendi objektifinden dünyayı gözlemeye henüz yeni başlıyordu. Yazar Ara Güler ile foto muhabiri Ara Güler'in sanatı arasında derin bir benzerlik olduğunu farketmek o kadar da güç değil. Öykülerinde Ara Güler şehrin en ücra mahallelerinde, en yoksul sokaklarında dolaşır ve bakışlarını talihsiz, kadere yenik düşmüş, çileli insanlara, çalışanlara çevirir; ileriki yıllarda da objektifini o insanlara çevirecektir. Okuyucu, Ara Güler'in fotoğraf sanatındaki esas atmosferi oluşturan çizgilerin ve renklerin aynısını bu öykülerde de kolayca bulacaktır. Fotoğrafçılık sanatını sürekli geliştirip uluslararası ölçeklere ulaştıran Ara Güler'in, ilk ürünlerini de yazın tarihinin sayfalarına terk ederek edebi çalışmalarını sürdürmemiş olması, edebiyatımız açısından bir kayıp sayılabilir. Bununla birlikte, yaklaşık 50 yıl sonra bu öykülerin tekrar gün ışığına çıkarılarak yayınlanması, unutulmaktan kurtarılması sevindiricidir. Bu öykülerde, yüzünü yaşama dönmüş, yaşamın dolambaçlı yollarında yazılmaya ve resmedilmeye değer şeyleri arayan genç bir Ara Güler görmekteyiz…

---